Jut en Jul doen het rustig aan

Weer een week voorbij gevlogen. We zijn nu op de helft, maar dat vind ik helemaal niet leuk. Ik vind het nu al te kort... Maar ja ik probeer er maar gewoon niet aan te denken. We hebben het afgelopen week rustig aan gedaan. Een beetje biertjes drinken met vrienden, ik een beetje werk en Carolien een beetje studie en voor de rest genoten van onze wel verdiende rust.

Ik heb geen vreemde culinaire hoogstandjes meer gegeten of angstige momenten beleefd met het insectenland. Eigenlijk voelt het al een beetje net als thuis. Alles begint een beetje gewoon te worden. Ik voel mij enorm thuis in dit land.

Maar ja als dingen gewoon en rustig lijken te worden begint het bij mij natuurlijk meteen te kriebelen en is het de hoogste tijd om weer eens verder te trekken. Want het moet wel een beetje nieuw en spannend blijven natuurlijk. Relaxen kan ik thuis ook. Dus op het moment zijn Carolien en ik aan het kijken wanneer we eens naar Prek Tatean en naar Phnom Penh zullen gaan.

Het hostel waar ik 1 keer in de week mijn rust zocht is plotseling niet meer rustig. Het zit vol voornamelijk jonge toeristen en er word s'nachts dus heel wat afgekotst, geruzied en gefeest. Ik hou wel van een feestje, maar ja feestjes van 16+ zijn niet helemaal mijn ding en dus doe ik niet mee, maar ik ga maar eens op zoek naar een ander hostel waar ik wel in alle rust kan werken of waar ik mee kan feesten zonder dat ik aangezien wordt voor een lerares. Hopelijk zitten er ook geen kleine kinderen want ik heb mijn huilend-kind-limiet wel redelijk bereikt geloof ik. En merk dat ik steeds wanneer mijn gedachten afdwalen fantaseer over het stukmaken van kinderspeelgoed en andere wrede antikind gedachten. (Ja ik weet het, kinderen zijn kleine wondertjes. Ik ben gewoon een zeikerd)

Overigens begin ik ook wel behoorlijk graatmager te worden door een ernstig gebrek aan chocolade. Ze hebben hier wel chocolade maar voor een pak met bonbons betaal je zo 78 dollar dus die heb ik maar laten liggen. Wel hebben ze chocoladekoekjes die goedkoper zijn en met heel veel fantasie kan je dan in de verte de smaak van chocolade herkennen. Gelukkig hebben we gister ontdekt dat ze in het Peace Cafe heerlijke chocoladetaartjes hebben en ik betrap mij erop dat ik naar allerhande excuses zoek om daar zo veel mogelijk naar toe te gaan ;)

Nou je hoort het Jut en Jul doen het rustig aan en wie weet tik ik volgende week onze Jut en Jul update wel vanuit een andere stad :)