Jut en Jul, de tamme tarantula en een tandarts - Reisverslag uit Phumĭ Sĕrĕ, Cambodja van Eline - WaarBenJij.nu Jut en Jul, de tamme tarantula en een tandarts - Reisverslag uit Phumĭ Sĕrĕ, Cambodja van Eline - WaarBenJij.nu

Jut en Jul, de tamme tarantula en een tandarts

Blijf op de hoogte en volg Eline

01 Februari 2014 | Cambodja, Phumĭ Sĕrĕ

De hoogste tijd voor een nieuwe update. Carolien en ik zijn naar Phnom Penh geweest. Een heerlijk drukke stad en weer even iets anders. Carolien bleef vlakbij Phnom Penh in Prek taten en ik bleef weer eens lekker in een guesthouse. Wat voor hilarische momenten zorgde. Zo kwam ik er samen met mijn buren toevallig achter dat onze sleutel ook op elkaars deuren paste! Oftewel het op slot doen van mijn deur had helemaal geen nut! De volgende morgen ben ik maar meteen even naar de manager gedrenteld om hem om een verklaring te vragen. Hij keek mij schaapachtig aan en vroeg toen vertwijfeld "But it's no problem no?"

"Yes" antwoordde ik streng "Yes, it is a big problem. Now everyone can steel my stuff! You have to fix! You have to change the lock" Maar de manager schudde zijn hoofd. "Not possible, change lock" Toen heb ik hem maar even haarfijn uitgelegd dat als het voor hem niet mogelijk was om mijn slot te vervangen dat het voor mij niet mogelijk was om te betalen. "Ok ok" zei hij met een diepe zucht "I go change lock." Ik keek hem streng aan en zei toen "You change lock now!"

Hij leek nu iets te schrikken en binnen no time zat hij op zijn brommertje en na een kwartier was mijn slot vervangen, maar de rest van het hotel natuurlijk niet haha. Heel bizar! Weer wat geleerd....als je in een hotel je sleutel krijgt, even testen of je sleutel het ook bij de buren doet! Je weet maar nooit...

In het weekend ben ik even bij Carolien in Prek taten op bezoek geweest waar ze het altaar in huis opnieuw gingen inzegenen. Een traditie met het Chinese nieuwjaar (alleen bij Khmer die Chinese voorouders hebben). En dat is nog een heel gedoe. Ze koken ontzettend veel eten wat voor het altaar gezet wordt. Blikjes bier en cola opgestapeld er naast. Een zilverkleurige kelk met water rozenblaadjes en een in een rolletje gebonden bananenbladeren. Een aantal boeddha's, een soort van goudkleurige scheepjes en nog een aantal kitscherige ornamenten. Een vriend van de familie die heilige worden mag uitspreken trok een wit gewaad aan en mompelde van alles, terwijl wij en de hele familie erom heen zit. De boeddha's worden ingewreven met parfum voor ze bij het altaar gezet mogen worden en dan worden alle gasten besprenkeld met het rozen water. Iedereen moet om de beurt naast het altaar op de foto en daarna mag er heel veel gegeten worden en ontzettend veel gedronken. Heel bijzonder om zo'n traditie eens mee te maken. Ik voelde mij vereerd dat ik hier een toeschouwer van mocht zijn. In de avond, met een vroegtijdige kater en een volle buik vertrok ik weer naar Phnom Penh.

De volgende dag besloot ik dat de dag aangebroken was om eens uit te proberen hoe een spin zou smaken. Dus na wat gezoek op internet vond ik een restaurant die gefrituurde tarantula's serveerde. Daar aangekomen bestelde ik samen met een vriendin giechelend onze bijzondere maal. En als het dan zo op een bordje voor je ligt dan begint de twijfel toch een beetje toe te slaan. Maar verstand op nul en bijten maar! Ik kan je vertellen dat het echt ontzettend lekker is. De pootjes zijn knapperig en zoutig. Het lijfje is qua textuur en smaak het beste te vergelijken met kuit (viseitjes). Ik kan het werkelijk iedereen aanraden! Wel even opletten dat je gefrituurde tarantula's op je bordje hebt liggen, want als ze gebakken zijn dan schijnt dat lijfje in je mond te 'knappen' en ik heb gehoord dat, dat nogal smerig is. Maar gefrituurd is het echt een lekker maaltje!

Na het weekend had ik erge last van kiespijn. Ik moest er aan geloven. Ik moest naar de tandarts! Nou en de mensen die mij kennen weten wel hoe bang ik voor de tandarts ben en dan ook nog in een ander land... Maar ja.... wat moet dat moet... Dus vandaag was het dan zover... met een brok in mijn keel en Carolien om mijn handje vast te houden toog ik naar de tandarts. Ik denk dat als je vlak naast mij had gelopen dan had je mijn hart horen kloppen. En daar aangekomen moest er nogal wat gebeuren... wortelkanaalbehandelingen, verstandskies trekken, abcessen verwijderen, gaatjes vullen en een operatie aan mijn kaak. Daar moest ik wel even van slikken en een klein beetje van huilen ook, maar ja nu had ik A gezegd en dan moet je ook B zeggen hè? Dus ik liggen in die stoel en proberen om dan maar aan andere dingen te denken.

Maar wat viel dat ontzettend mee zeg! De tandarts superlief, heel secuur, professioneel en voorzichtig. Wat een tegenstelling met de Nederlandse tandartsen zeg! Ik heb nauwelijks wat gevoeld! Toen hij na een aantal uur klaar was vroeg ik hem "Wanneer moeten de wortelkanaal behandelingen dan?" zegt de beste man "Die heb je net gehad!" Haha, wat een opluchting. Nu maandag nog terug om de verstandskies te trekken en de kaakoperatie... hopelijk gaat dat net zo voorspoedig en pijnloos!
En de rekening? Wat een lachertje....300USD dus zo'n 222 euro!

Maar ja wordt vervolgd dus!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eline

Carolien en Eline reizen af naar Cambodja om te helpen in weeshuizen waar ze kunnen. Hier vertellen ze over hun ervaringen, bijzondere ontmoetingen en leermomentjes.

Actief sinds 08 Dec. 2013
Verslag gelezen: 612
Totaal aantal bezoekers 2259

Voorgaande reizen:

17 December 2013 - 19 Februari 2014

Cambodja

Landen bezocht: